PROLOG

Życie jest jak korytarz. Pełne drzwi, które musimy otwierać, by nie stać w miejscu. Wybierając drzwi na początku, mamy wpływ na późniejsze. Odnogi korytarzy życia plączą się, przecinają, aby z powrotem znowu się od siebie oddalić.

Jak dobrze wybrać? Jak trafić na dobrą drogę i nie zbłądzić?

Jak sprawić, aby życie nabrało wyraźniejszych kształtów? Nie płakać, a śmiać się.
Chciałabym zadać jedno pytanie.
A ty byś na nie odpowiedział.
Chciałabym znać tę odpowiedź, abyś i ty ją poznał. W głębi naszych serc, wybory już się dokonały. Czas tylko wprawić je w ruch.